Gedicht Hechting

06/14/2015

2 min

Een gedicht van een kind met hechtingsproblemen aan haar moeder:

Lieve mama, laat mij je niet voor de gek houden laat je niet door mijn gezicht in de luren leggen want ik draag een masker

een masker, dat ik niet durf af te zetten 'doen alsof' is een kunst en mijn tweede natuur maar laat je alsjeblieft niet voor de gek houden ik geef je de indruk dat ik zelfverzekerd ben dat alles zonnig is, zowel binnen in mij als buiten dat Vertrouwen mijn naam is en ik echt 'cool' ben dat ik niemand nodig heb maar alsjeblieft geloof me niet … . . ! mijn uiterlijk lijkt onberispelijk maar daaronder borrelt de verwarring, de angst de eenzaamheid, de pijn maar dat verberg ik, want ik wil dat niemand dat weet mijn zwakte veroorzaakt paniek in mij bang dat ze mijn angst en pijn kunnen zien en daarom heb ik een masker help me … . ! ik heb hulp en zorg van mensen nodig die genoeg van mij houden om te blijven helpen dat is het enige wat me kan redden uit mijzelf hulp en zorg is het enige wat mij bewijst, dat ik er werkelijk toe doe … . . maar dat vertel ik je niet, want dat durf ik niet, mijn angst blokkeert ik ben bang dat jij me minder waard zult vinden en om me zult lachen en je lachen doet me zo zeer ik ben heel bang dat ik niets ben dat ik slecht ben en dat jij dat zult zien en me zult afwijzen net als toen dus speel ik mijn spel, mijn wanhopige spel ik houd niet van verstoppen, echt niet ik houd niet van die oppervlakkigheid, dat stomme spel ik wil liever gewoon zijn .… en blij … . . en mezelf maar jij moet me daarbij helpen, ik kan dat niet alleen jij moet je hand naar me uitsteken, ook al lijkt dat het laatste wat ik wil jij alleen kunt mijn leegte en mijn pijn wegnemen, de pijn die ik niet wil voelen je helpt me elke keer als je lief en bemoedigend naar me bent elke keer als je probeert me te begrijpen, omdat je echt om me geeft dan begint mijn hart vleugels te krijgen hele kleine vleugels, maar toch, vleugels … . met je aandacht en je begrip, kun je leven in mij blazen ik wil dat je dat weet, dat is heel belangrijk voor mij hoe jij een mens in mij kunt scheppen, als je daarvoor kiest en, alsjeblieft, kies voor mij … . jij bent de enige die de muren om mij heen kan afbreken de muren waarachter ik angstig trillend woon jij bent de enige die mijn masker kan afnemen en me kan redden uit de schaduwwereld van onzekerheid en paniek ga alsjeblieft niet aan mij voorbij, alsjeblieft, loop niet door ik zal niet gemakkelijk voor je zijn een lang gevoel van waardeloosheid bouwt nou eenmaal sterke muren en hoe dichter je bijkomt, hoe meer ik blindelings naar je zal slaan dat is irrationeel … , maar soms ben ik gewoon irrationeel ik vecht precies tegen datgene waar ik naar uitschreeuw liefde en vriendelijkheid zijn sterker dan de sterkste muren daarin ligt mijn hoop, mijn enige hoop … . alsjeblieft, breek die muren af met je sterke handen met je zachte handen … . want het kind in mij is beschadigd en heel gevoelig heb mij lief … . . blijf je liefde geven, tegen de stroom in, al is het vaak heel zwaar laat mij niet vallen … . ook niet als anderen jou laten vallen, gewoon om wie jij bent voor mij laat het kind in mij niet verdrinken in verdriet en eenzaamheid en angst help die muren af te breken, zodat we elkaar mogen ontmoeten in rust en vertrouwen, eenheid en liefde, gewoon zoals we zijn zonder angst voor verlies en wéér die pijn eens heb ik geleerd dat liefde alleen maar pijn kan zijn leer jij mij alsjeblieft dat liefde fijn mag zijn

Mama … … help … !

En voor alle anderen: Help Mama … . !