Monster in de Klas

Ik krijg regelmatig de vraag waarom ik een boek heb geschreven over hechtingsproblemen voor leerkrachten en niet voor de ouders zelf. Dit licht ik graag even kort toe. Het was eigenlijk helemaal de bedoeling niet dat mijn e-boek op mijn website terecht zou komen om gratis te dowloaden. Van origine was mijn e-boek een samengestelde handreiking die ik aan de leerkrachten van mijn dochter wilde geven.

Ik heb dit e-boek eigenlijk samengesteld vanuit verdriet, boosheid en machteloosheid. Mijn dochter zat namelijk met veel plezier op de basisschool in groep 7. We waren er zo trots op dat zij zich kon handhaven op een ‘gewone’ basisschool nadat zij twee jaar in dagbehandeling had gezeten. We waren zo blij met de klas waarin ze zat. Het was voor de juffen een vrij pittige klas. Maar het was ook een klas met een warm hart voor mijn dochter. Voor het eerst had zij een klas waar ze niet werd geplaagd en zelfs een klas waar ze werd beschermd tegen de andere kinderen van de school. Als ze haar eigenaardigheden uitte en andere kinderen reageerden daarop, dan waren er altijd kinderen uit haar klas die voor haar op kwamen. Zelfs de ‘grootste bollebozen’ van de klas beschermden haar. Dit was voor ons zo hartverwarmend. Het kwam dan ook als een totale schok toen de juf vertelde dat Yasmine niet voor groep 8 op deze school mocht blijven.

‘We denken dat Yasmine op een andere school een beter leerklimaat zal krijgen aangeboden, een klimaat dat veel beter bij haar past’ zei de juf. Ja, ga dat maar uitleggen aan je kind. Ze was zo gelukkig op deze school.

‘Ja sorry lieve schat je mag niet blijven voor groep 8.’

‘Maar mama betekent dit dan dat ik niet mee op kamp mag en ook geen musical mag doen?’

‘Ja, wat zeg je dan?’

Ik heb nog geprobeerd om met de juf van groep acht een oplossing te vinden maar die was ook duidelijk geïnstrueerd om het kort en bondig te houden. Nadat ik met veel pijn en moeite toch een gesprek met haar had kunnen regelen, had ik om mijn gesprek goed te kunnen voeren iemand meegenomen van Yulius [een grote zorginstelling in Rotterdam] met veel kennis op het gebied van hechting. We hebben met z’n tweeën geprobeerd om duidelijk te maken dat vertrouwen en veiligheid de belangrijkste pilaren zijn voor mijn kind om te leren. En die had ze nu eindelijk in deze klas. Maar de juf en de directrice waren onverbiddelijk, ze bleven bij hun standpunt.

‘We zijn bekend met het dossier van Yasmine.’

Het antwoord bleef steeds hetzelfde: Yasmine kan niet blijven en zal naar het speciaal basisonderwijs moeten voor groep acht.

‘Laat haar dan voor het laatste jaar ‘voor spek en bonen’ bij deze klas blijven als je echt denkt dat je niets meer met haar kunt, ze is niemand tot last’ was mijn laatste smeekbede. Maar het antwoord bleef hetzelfde. Nu neem ik het de juf niet kwalijk, het is namelijk een geweldige juf en ik weet zeker dat mijn dochter een heel fijn jaar bij haar in de klas zou hebben gehad. Maar de directrice kan ik niet meer in de ogen kijken, zoveel wroeging en verdriet heb ik over deze periode.

Ik dacht natuurlijk ook dit gaat mij niet nog een keer gebeuren. Ik zal zorgen dat de nieuwe leerkrachten een duidelijke handleiding krijgen van wat mijn getraumatiseerde kind met hechtingsproblemen nodig heeft in de klas. Uit deze frustratie en verdriet is dit boek ‘geboren’. Toen ik mijn boek aan vriendinnen liet lezen om de taalfouten eruit te laten halen kwamen zij eigenlijk met het idee om dit boek te gaan delen op mijn website zodat andere ouders en professionals er ook gebruik van kunnen maken. Nu is dit e-boek ongelofelijk veel gedownload en is het onderling nog verder verspreid. Ik ben iedereen die mijn e-boek heeft gedownload zo dankbaar. Helemaal de mensen die het ook weer in hun eigen netwerk hebben gedeeld. Ik heb het namelijk mijn missie gemaakt om hechtingsproblemen beter bekend te maken bij ouders, maar vooral ook bij leerkrachten, consultatiebureaus en andere professionals. Dit boek helpt daar natuurlijk ontzettend bij. Dank je wel voor het downloaden van mijn boek en helemaal bedankt voor het delen van mijn boek in jouw eigen netwerk! Op deze manier kunnen wij er met z’n allen voor zorgen dat iedereen bekend wordt met de term hechtingsproblemen. En zo zullen onze getraumatiseerde kinderen de aandacht en aanpak krijgen die ze verdienen.

Hechte groet,

Esther