Vroegkinderlijk trauma en & Ik haat je!

Hallo Esther, Bedankt weer! Ik weet het, maar vergeet zo snel.... Goed om het weer te lezen! Succes met je werk!

Doe dit zelf al jaren vanuit de gedachten om verborgen behoeftes te achterhalen. Dus ik haat je...is ik houd van je. Waar de angst zorgt voor boosheid en machteloosheid ligt de oplossing in liefde met haar begrip...plezier en samen dingen doen. Helaas is mijn ervaring dat maar weinig mensen in de hulpverlening en op scholen dit stukje snappen en juist vinden dat je het kind er op moet corrigeren .... Maar goed...niet voor niets is er nog een hele wereld te winnen!

Bedankt voor het delen! Mijn tranen lopen weer over mijn wangen. Deze week besefte ik dat ik de ADHD/hechtingsproblemen/begaafdheid van mijn dochtertje nog niet heb geaccepteerd. Ik ging weer eens op deze site kijken voor herkenbaarheid, informatie en tips. Ik hou het helaas niet droog. De liefde voor mijn dochtertje, de strijd, de machteloosheid, haar boosheid en dan de herkenbaarheid van jouw woorden.....dat raakt me diep. Bovenstaand artikel helpt mij weer verder. Ik was het ook weer vergeten maar ga deze tip met volle bewustzijn, gebruiken. Ook erg fijn dat je erbij zet dat het geen wondermiddel is. Als ik jouw woorden goed begrijp dan levert de gedachten dat er tegen je gezegd wordt dat je nodig bent een andere energie op dan dat je de strijd aangaat of de corrigerende ouder-pet op hebt. Door te zeggen tegen je kind dat je hem begrijpt en van hem houdt kan dat patronen doorbreken en ook bij het kind een andere mindset/energie geven waardoor de strijd verminderd of althans beter behapbaar wordt. Hopelijk heb ik het goed begrepen. Maar dank voor het delen en succes met het boek!

Wat herkenbaar! En wat goed dat je me er weer even aan herinnerd hoe ik het beste kan reageren. ❤️

Wat Super fijn om te lezen.....het wel weten maar weer even er bewust van worden!! Ook loop ik er tegenaan dat ze op school maar weinig ervaring met HP hebben en dat de kinderen aan hun lot worden overgelaten.....gemiste kans!!!

Ha Esther, Ik lees dat het vorderen van je boek geen meter opschiet en dat je graag hulp wil. Ik wil je graag helpen. Allereerst ben ik begonnen met wat feedback te geven op je stukje maar ik zie met copy en paste dat alle tekstopmaak verdwijnt, waardoor het lastiger te lezen is. Als je wilt heb ik het ook als word-document. In het algemeen vraag ik mij af wat je wil overbrengen met dit hoofdstuk. Zoals het op mij overkomt probeer je een (onveilig gehechte?) ouder om te leren gaan met de emotionele reacties van een onveilig gehecht kind. Je zou ook kunnen kiezen voor een andere insteek waarbij je ouders leert hoe ze hun kind kunnen leren om zichzelf te begrijpen en het kind te leren welke impact hun gedrag op de omgeving heeft. Hierna volgt jout tekst waarin ik toevoegingen en commentaar heb geplaatst. Succes, Mark ten Seldam. Ik haat je! Drie woorden die als messen door hart en ziel heen snijden. Drie woorden die je rechtstreeks naar je eigen kwetsbare deel brengen. Je weet dat het niet persoonlijk is. (hoezo niet persoonlijk, ik denk dat het juist wel erg persoonlijk is! ) Je weet dat het een uiting is van de innerlijke pijn van je kind. Je weet dat het een schreeuw om hulp is en niet een aanval op jou (tja, ik denk dat het ook een schreeuw is, maar een van frustratie plus een aanval op de veroorzaker van de frustratie). Ik haat je! Mijn kleindochter van bijna 4 jaar oud riep laatst tegen haar moeder: “ik ga je dood maken” omdat ze haar zin niet kreeg. Je eerste reactie is om gelijk terug te schreeuwen: ‘Zo praat jij niet tegen je moeder!!’ Maar je weet dat dit een reactie is, omdat jij inmiddels ook in je overlevingsmodus staat. Je weet ook dat je hiermee de situatie alleen nog maar erger maakt. Ik haat je! Je voelt tranen opkomen, tranen van moedeloosheid, machteloosheid, frustratie en verdriet. Maar vooral ook tranen van moeheid omdat je al zo lang strijdt tegen het hechtingsmonster van je kind. Soms wordt deze strijd je gewoon even te veel. Je wilt deze tranen niet aan je kind laten zien en dus bijt je op je lip. (volgens mij kunnen ook veilig gehechte kinderen dit taalgebruik bezigen.) Ik haat je, jij bent echt de stomste moeder van de hele wereld, ga weg!! Je voelt je afgewezen, verdrietig en zo ontzettend eenzaam. Is dit nou het moederschap waar ik zo naar heb verlangd? Manieren die je mindset kunnen veranderen op moeilijk momenten (wil je de mindset van iemand veranderen of wil je iemand leren zijn/haar eigen pijn te dragen waardoor diegene zijn/haar blik op de wereld veranderd en daardoor ook indirect de mindset) Als je kind zegt: Ik haat je! • Haal dan een aantal keer diep adem. Dit is een manier om weer in het mensenbrein te komen vanuit het reptielenbrein. • En vertaal IK HAAT JEin: IK HEB JE NODIG. Dat is namelijk eigenlijk wat je kind je eigenlijk wil zeggen. (volgens mij zegt het kind iets in de trant van “ik haat je als je mij niet ziet”, “ik haat je als ik mijn zin niet krijg”, “ik haat je als je mij tegenhoudt”. Als je het gaat vertalen als “ik heb je nodig’ ben je m.i. de gekwetste ouder aan het pamperen/geruststellen i.p.v. op te voeden en om te leren gaan met jeugdig taalgebruik door kleine kinderen. • Als we de behoefte achter het gedrag van onze kinderen gaan zien, dan hebben wij veel minder de behoefte dit gedrag te bestraffen of te veranderen. YEP! De ouder dient dus de behoefte, verlangen, potentie te zien die het kind op een jeugdige manier uit! Gedrag is communicatie. Je kind probeert met zijn of haar gedrag een behoefte kenbaar te maken. Onze kinderen hebben daar onhandig (jeugdig) gedrag voor uitgekozen. Als wij ‘de taal’ van hun gedrag op de juiste manier weten te vertalen, dan valt er veel pijn en frustratie weg (bij wie?, ouder of kind of beiden?. Je neemt het gedrag minder persoonlijk en daardoor raakt het je een stuk minder. Dat heeft weer als gevolg dat je beter kunt reageren op de situatie, omdat je zelf niet in overlevingsmodus (reptielenbrein) bent geschoten. Als de behoefte duidelijk is en je deze kunt bevredigen dan verdwijnt het gedrag vanzelf. Dat weet ik nog niet zo zeker: een kind kan een behoefte hebben aan b.v. een ijsje. Toch kan het zo zijn dat het niet zijn zin krijgt. Daar moet je het kind erkennen in zijn/haar frustratie en tegelijker tijd leren om zijn/haar teleurstelling en frustratie te dragen. Als we realiseren dat gedrag het puntje van de ijsberg is van de behoefte en verlangens van onze kinderen dan gaan we onze kinderen veel beter begrijpen. Een goede metafoor om dit te onthouden: gedrag van je kind is als het spelletje ‘Hints’. Hints is een spelletje waarbij niet gesproken mag worden. En iemand moet aan de rest van zijn team duidelijk maken welk woord of gezegde hij of zij uitbeeldt zonder erbij te spreken. Als je het op deze manier bekijkt kun je er zelfs op sommige momenten de humor ervan inzien. Onze kinderen hebben niet de juiste emotionele en sociale skills om goed met ons te communiceren over hun gevoelens en emoties. Zij kunnen niet met woorden duidelijk maken wat zij van binnen voelen en ervaren. Het gedrag letterlijk nemen en bestraffen werkt niet. Het gedrag proberen te overheersen werkt net zo min. Dus volgende keer als je kind zegt: Ik haat je! 1. Kun je feedback geven in de trant van: “ik schrik heel erg van wat je zegt”. Daardoor laat je het kind weten dat zijn gedrag effect heeft op je. 2. Kun je je kind vragen: ik zie dat je boos bent, welk gedrag van mij haat je? Kun je vragen: Wat heb ik gedaan dat jou zo boos maakt? Daarna begint het mentaliserend spiegelen want een kind heeft geen weet van zijn/haar diepste behoeftes/verlangens/waarden. 3. Kun je je toestaan dat je je kind wel wilt vernietigen als dit tegen je scheld of schreeuwt (ons eigen reptiel brein doet tenslotte ook mee) Haal je een paar keer diep adem en denkt: ik heb je nodig! En fluister: ‘Ik weet dat jij je zo voelt en ik hou van jou’. Verwacht niet gelijk een wonder of magical moment, dat zou fantastisch zijn maar niet realistisch. Ik haat je, ga weg! Jij denkt: ik heb je nodig! En fluister: ‘Ik weet dat jij nu boos bent, maar ik hou van je en ben er voor je’. En ook hier, verwacht geen wonderen. Maar alleen al omdat jij nu anders tegen de situatie aankijkt zal het anders aanvoelen. Je zult iets meer grip op jezelf en de situatie krijgen. Pas als je kind weer terugkomt in zijn of haar mensenbrein, kun je een gesprek over de situatie beginnen, doe dit nooit op het moment zelf. Op een later moment kun je delen hoe het voor jou voelt als je kind deze woorden tegen je zegt. Dan is er ook ruimte voor je kind om te voelen en te ervaren. Ik heb je nodig! Onthoud: houden van een kind met vroegkinderlijk trauma is topsport. (dat geldt ook voor kinderen! Het is topsport voor hen om, om te kunnen gaan met ouders en leraren die hen niet begrijpen en hun essentie niet zien) Het is een marathon voor jou en je kind. Het is een uitdaging die niet in één of twee keer gewonnen is. Weet ook dat je niet alleen bent in deze strijd.

Dag Esther, wat een fijne blog heb je. Ik heb je een tijdje terug gemaild, maar helaas geen reactie gehad. Waarschijnlijk ben je met van alles bezig. Maar wil je toch vragen als je tijd hebt om er even naar te kijken. Veel liefs

En wat nou als je zelf, als volwassene, dat kind bent, en nog die boosheid voelt naar je moeder omdat ze jouw toentertijd geen aandacht kon geven? Heb je daar tips voor? Groetjes anoniem

Hoi hoi . Ik zit in een relatie met 2 kinderen die niet van mijn zijn. Dikke pret dus! De een heeft add en de andere een trauma door de ex ... ik merk dat ik de ene keer gewenst ben en geliefd, en de andere keer hebben ze liever dat ik er niet ben. Kan Dat door mn vriendin haar verleden zijn? Ze is geestelijk en lichamelijk mishandeld geweest. En ik vermoed dat ze zelf adhd heb maar ze wil dr eigen niet laten testen.

Hoi esther... De tranen stromen over mijn wangen bij het lezen van je informatie. Heb zelf een zoon van 12 met hp. Houden van een kind die roept mamma je moet dood

Dank