Mama, waarom moet ik naar een andere school?

Na een heerlijke vakantie was het weer tijd om naar school te gaan. Voor Yasmine betekende dit een nieuw avontuur, een nieuwe school. De school had namelijk besloten dat Yasmine groep acht niet op haar huidige school mocht gaan doen. Voor ons ouders een hele moeilijke, zware niet te begrijpen beslissing. Waarom zou je Yasmine voor 1 jaar uit haar veilige vertrouwde omgeving willen halen? Volgend schooljaar moet Yasmine al deze veranderingen weer doormaken, maar dan voor het voorgezet onderwijs. Dit nieuws is moeilijk te verkopen aan een meisje van 13 jaar dat het heel erg naar haar zin heeft op school. Voor ons als ouders is het nog wel te begrijpen, verstandelijk dan. Niet qua gevoel. Als mijn lieve dochter dan toch geen ‘hoogvlieger’ op school gaat worden, laat haar dan voor dit laatste jaar voor ‘spek en bonen’ in groep 8 zitten, dan kan ze met haar klas het laatste jaar doorbrengen en met deze klas op kamp en de musical doen. Maar na een aantal gesprekken op school wordt duidelijk dat dit helaas echt niet meer mogelijk is. Dus gaat Yasmine heel dapper na de vakantie op weg naar haar nieuwe school. Deze school is niet langer dicht bij huis. Yasmine moet nu 20 minuten fietsen. Dit vinden wij nog niet zo’n probleem. Een beetje beweging doet een mens goed. Maar fietsen naar een nieuwe klas waar alleen maar jongetjes in zitten is niet leuk. Al helemaal niet voor Yasmine, zij is een echt meisjes meisje. Ze vindt het verschrikkelijk. En wij begrijpen dat. En toch moet ze. We proberen haar dapper op weg te helpen. Maar wel met een brok in onze keel. Wat is onze dochter toch een dappere meid!! -briefje yasmine- Ik heb zelf iets van een virusje meegekregen in het vliegtuig toen we terugkwamen van vakantie. Ik ben de eerste week dus een beetje ziek als de kinderen weer naar school gaan. Dat is iets waar Yasmine niet goed mee om kan gaan. Dit tezamen met haar nieuwe avontuur maakte dat we na een aantal dagen ruzie maakten. Deze ruzie resulteerde in bovenstaand briefje aan mij. Ik ben zo blij dat ze mij via deze briefjes kan laten weten hoe zij zich voelt. Aan haar gedrag kun je dit namelijk niet zien. -briefje yasmine- Dit briefje ging recht naar mijn hart, mijn kleine lieve Tinkerbel [zo noem ik haar altijd] gaat zelfstandig de grote mensenwereld binnen met het zelf fietsen naar school en een klas voor jongens. Mijn arme schat en ze doet het allemaal zo dapper! Komt deze situatie jou bekend voor? Vind jij het ook zo moeilijk om passend onderwijs te vinden voor jouw kind met hechtingsproblemen? Ik lees graag jouw ervaringen in onderwijsland in onderstaande reactiebox!