In de zomervakantie heeft Yasmine besloten dat zij haar lange haar aan de stichting van onze buurvrouw wilde doneren. [
www.PuikvoorElkaar.nl] Het haar van Yasmine was zo lang geworden dat het onmogelijk was om er doorheen te komen. Ze moest elke ochtend een grote klittenbos uitkammen. Dat werd een klusje voor mama. En daar had ik natuurlijk geen zin in elke ochtend. Het haar doneren was natuurlijk een supergoede actie van Yasmine, maar de impact was groter dan ik had gedacht. Nadat het was afgeknipt en we weer naar huis liepen moest Yasmine huilen. En dit is uitzonderlijk. Yasmine huilt praktisch
nooit. Ze had er spijt van en wilde haar lange haar weer terug. Tja, dat kan natuurlijk niet lieverd. Ik voelde mij ook een beetje vervelend. Had ik haar beter moeten voorbereiden? Had ik de situatie beter moeten inschatten, in wat voor gevolgen dit zou hebben voor Yasmine. Dit is natuurlijk moeilijk omdat Yasmine weinig gevoelens laat zien. Daarom was ik ook zo trots dat ze zelf met dit voorstel kwam. Toch vond ik het interessant om te zien dat ze haar eigen haar belangrijk vindt. Ze leent dus wel een stukje identiteit aan haar haar. En volgens mij is dit een goed teken. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om mijn haar af te knippen. Ik heb zelf lang blond haar en zo voel ik mij ook, een persoon met lang blond haar. Zou Yasmine deze gevoelens dan toch ook hebben? Interessant en hoopvol...
Herken jij situaties zoals deze bij jouw kind met hechtingsproblemen? Ik lees ze graag in onderstaande reactiebox! 
In de zomervakantie heeft Yasmine besloten dat zij haar lange haar aan de stichting van onze buurvrouw wilde doneren. [www.PuikvoorElkaar.nl] Het haar van Yasmine was zo lang geworden dat het onmogelijk was om er doorheen te komen. Ze moest elke ochtend een grote klittenbos uitkammen. Dat werd een klusje voor mama. En daar had ik natuurlijk geen zin in elke ochtend. Het haar doneren was natuurlijk een supergoede actie van Yasmine, maar de impact was groter dan ik had gedacht. Nadat het was afgeknipt en we weer naar huis liepen moest Yasmine huilen. En dit is uitzonderlijk. Yasmine huilt praktisch 
nooit. Ze had er spijt van en wilde haar lange haar weer terug. Tja, dat kan natuurlijk niet lieverd. Ik voelde mij ook een beetje vervelend. Had ik haar beter moeten voorbereiden? Had ik de situatie beter moeten inschatten, in wat voor gevolgen dit zou hebben voor Yasmine. Dit is natuurlijk moeilijk omdat Yasmine weinig gevoelens laat zien. Daarom was ik ook zo trots dat ze zelf met dit voorstel kwam. Toch vond ik het interessant om te zien dat ze haar eigen haar belangrijk vindt. Ze leent dus wel een stukje identiteit aan haar haar. En volgens mij is dit een goed teken. Ik zou er zelf ook niet aan moeten denken om mijn haar af te knippen. Ik heb zelf lang blond haar en zo voel ik mij ook, een persoon met lang blond haar. Zou Yasmine deze gevoelens dan toch ook hebben? Interessant en hoopvol... Herken jij situaties zoals deze bij jouw kind met hechtingsproblemen? Ik lees ze graag in onderstaande reactiebox! 
