Hoe ga jij om met het IQ van jouw getraumatiseerde kind?

Hoe ga jij om met het IQ van jouw getraumatiseerde kind?

Als de Linda van oktober is uitgekomen krijg ik van verschillende mensen te horen dat er een interessant stuk in staat. Het is een artikel over hoger opgeleide moeders met kinderen met een laag IQ. Ik ben eerst verbaasd dat ik voor anderen blijkbaar onder het kopje hoger opgeleiden val, wat ik natuurlijk helemaal niet erg vind en zelfs om moet gniffelen. Dan heb ik het met de HAVO/HBO en de 'university of life' nog niet zo slecht gedaan bedacht ik mij. Na de derde aanbeveling over de Linda besluit ik het blad dan toch te kopen om het artikel te lezen. Als ik het artikel heb gelezen, heb ik zoals gewoonlijk gemende gevoelens. Dat heb ik namelijk altijd over alles. Eerst heb ik gevoelens als medelijden voor de kinderen die in het artikel voorkomen. En een lichte irritatie ten opzichte van de moeders. En ik heb gedachten als: Laat die kinderen zijn wie ze zijn, zij hebben er toch niet voor gekozen om op deze manier op de wereld te komen. Heb ze lief en help ze waar je kunt. Maar een poosje later moet ik toegeven dat ik ook onder deze categorie moeders val. Ook ik woon in een omgeving waar de hoogbegaafden je om de oren vliegen. Ook ik sta op feestjes waar voor mijn gevoel alle moeders staan te praten over welk Gymnasium nu het beste voor haar kind zal zijn. En ook ik sta dan heel lief en beleefd te lachen maar kan wel door de grond zakken. Een keer heb ik mijn mond opengedaan. Dit was op een koffie ochtend van school. Er was eerst een voorstelrondje. Ik had toen met veel moeite mijn kind op het gewoon onderwijs gekregen en was zo trots op haar. De ene na de andere moeder zei: Mijn kind is hoog begaafd dit, mijn kind is hoogbegaafd dat. Toen ik aan de beurt kwam zei ik: nou mijn kind is dus niet hoogbegaafd maar zwakbegaafd. Met een IQ van 73 ben je dus bestempeld als zwakbegaafd. Het was gelijk helemaal stil in de groep en iedereen zat er maar ongemakkelijk bij. Het hele gesprek stokte. Tsja, daar heb je als ouder van een laagbegaafd kind ook niets aan. Niemand die dan ook maar iets probeert van het gesprek te redden. Niemand die dan maar ook iets durft te zeggen. 'Wil er nog iemand koffie?' was de zin die het gesprek redde door de moeder die de koffie ochtend had georganiseerd. Ik snap de moeders uit het artikel donders goed. Je wilt zo graag dat je kind goed terecht komt en dat het mee kan komen in deze soms ingewikkelde wereld. Persoonlijk hoeft mijn kind niet perse op het gymnasium terecht te komen. Maar wij weten niet of Yasmine überhaupt op gewoon onderwijs terecht gaat komen. En dit baart mij wel zorgen. Gelukkig heb ik een ding geleerd van Ilse, de therapeut van Yasmine, een hele goede les die mij veel rust heeft gegeven: Zet je doelen voor Yasmine per jaar. Ga niet te ver in de toekomst kijken want niemand weet wat voor verassingen ons nog te wachten staan. Hoe ga jij om met de intelligentie van jouw kind met hechtingsproblemen? Ik lees het graag in onderstaande reactiebox!
Over de schrijver
Suzanne
Door

Suzanne

op 24 Dec 2013

Hi Esther, zelf heb ik een beetje moeite met de termen hoog- en zwakbegaafd. Het lijkt aan te geven dat het ene beter is dan het andere. Als je een kind hebt met een IQ van 140 (of hoger) dan wijkt dat net zoveel af van het gemiddelde als een IQ van 60. Op beide situaties is het (basis)onderwijs in Nederland niet ingesteld. De lijntjes waartussen het 'normaal' valt zijn zo beperkt, wat het alleen maar lastiger maakt. Een kind dat (zeer) hoog begaafd is kan ook erg veel problemen hebben om mee te kunnen komen en geaccepteerd te worden voor wie hij of zij is en dat is niet iets om als ouder over op te scheppen, denk ik. Belangrijk is het voor ieder kind dat het geaccepteerd en geliefd wordt om wie het is. Daar valt nog veel winst te behalen.

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 26 Dec 2013

Dank je wel Suzanne voor je reactie!Je hebt helemaal gelijk! Yasmine heeft 5 jaar op gewoon basisonderwijs gezeten. Daar hebben zij een Leonardo klas. Een klas voor hoogbegaafde kinderen. Een aantal van deze kinderen heeft net zoveel extra begeleiding nodig als Yasmine. En sommige daarvan zijn misschien nog wel minder geschikt voor gewoon onderwijs in vergelijking met Yasmine. Dit maakt het ook zo oneerlijk voor Yasmine. Yasmine moest voor haar groep 8 naar speciaal basisonderwijs. De school zei dat ze Yasmine niet konden bieden wat zij nodig had.Dit terwijl de school twee Leonardo klassen heeft met onderwijs om maat voor hoogbegaafden. Dit doet pijn als moeder. Ik vind namelijk dat hoog en laag begaafd een plek verdienen op gewoon basisonderwijs. Mijn dochter is nu op speciaal basisonderwijs voor groep 8. Ze is nu dood ongelukkig. Ze heeft geen vriendinnetjes meer in de klas. Ze heeft geen plezier meer in school. Ze voelt zich heel erg alleen. Was dit nu de bedoeling van Yasmine haar oude school? Ik had haar zo graag nog 1 jaar gehouden op haar oude school. Maar dit was volgens de leraren en de directrice niet mogelijk... En bittere pil voor ons als ouders!Waarom is het niet mogelijk om voor hoog en laag begaafd een plek te creëren binnen gewoon onderwijs? Als het voor hoog mogelijk is waarom dan niet voor laag? Is dat dan toch omdat hoog in de ogen van volwassen beter is dan laag? In veel gevallen zijn de problemen van deze kinderen het zelfde.....

Michelle
Door

Michelle

op 24 Jan 2019

Hallo,Ik ben juist nog een beetje zoekende. Sinds dit schooljaar, is mijn dochter (8) begonnen op een nieuwe (reguliere) school. 4 jaar lang heeft ze op regulier onderwijs gezeten, waar de leerkrachten mij allemaal vertelden dat ik dingen zag die er niet waren. Mijn dochter mankeerde niks, het zat allemaal tussen mijn oren. Ondanks dat ADHD, een hechtingsstoornis en sociaal emotionele achterstand als gediagnostiseerd waren. Op de nieuwe school hadden ze al snel het idee dat er meer aan de hand zou zijn. Ze is van groep 5, terug geplaatst naar groep 4. Er werd een iq test aanbevolen. Hiervan deze week de uitslag gekregen: 82. Ook 'zwakbegaafd' dus. Ik ben zoekende naar literatuur om dit met mijn dochter te bespreken, maar ik kan echt nergens wat vinden. Al snel word er gesproken over een verstandelijke beperking. Maar dat is het dus niet!! Gelukkig kan zij wel op deze school blijven, en krijgt ze nu een zogenaamd rugzakje. Maar voel me hopeloos en alleen als ik aan de toekomst denk :(

Natascha
Door

Natascha

op 16 Dec 2019

Vandaag de bevestiging van onze dochter (bijna 11) gekregen. IQ van 78. Onze aanleiding is een vorm van epilepsie, Jeavons. Leren was altijd al moeilijk voor haar, cito's lieten dat al zien, maar leken ons ook momentopnames. Sinds dit jaar heeft school een nieuwe methode, waarbij het gehele jaar de scores worden bijgehouden. De cito's liegen blijkbaar niet. Waarom lukt het onze meid niet om haar scores omhoog te krijgen, ondanks alle energie vanuit haar, ons en de school. Over 2 jaar begint de middelbare school, hoe gaat ze zich daar ooit staande houden als het tempo omhoog gaat. Daarom contact opgenomen met het epilepsiecentrum en zij namen ons direct serieus. Dan maar een rugzakje, dan maar extra hulp. Nu gaat het LWEO, speciale schoolbegeleiding ons en de school (juist ook een school voor Hoogbegaafde kinderen) helpen zodat zij gewoon op deze school kan blijven en goed wordt voorbereid om de middelbare. Maar het woord zwakbegaafd, dat steekt mij wel, net zoals laaggeschoold. Dat moet anders. Vinden jullie ook niet?

Esther
Door

Esther

op 18 Dec 2019

Dank je wel voor je reactie en openhartig verhaal. Afschaffen dat woord zwakbegaafd, je dochter vind het lastig om schooldingen te leren. Wie weet heeft ze nog vele andere talentvolle eigenschappen die in haar latere leven waardevol kunnen zijn. In deze westerse maatschappij hameren we zo op de 'hard-skills' en lijken 'soft-skills' niet van waarde te zijn. Maar soft- skills zoals empatisch vermogen, metalliserend vermogen, creatief zijn, zijn misschien wel veel belangrijker om op latere leeftijd succesvol te zijn. Dus lieve mama van deze fantastische dochter laat je nooit, maar dan ook nooit, van de wijs brengen door alle labels die onze kinderen opgeplakt krijgen. Handel vanuit je onderbuikgevoel die is vaak je beste raadgever!

Stephanie Butt
Door

Stephanie Butt

op 06 Jun 2021

Hallo, mijn zoontje van 5 jaar heeft net testen ondergaan waaruit is gebleken dat zijn IQ 70 is. Na zijn twee hersenvlies ontstekingen op zijn 5 maand en 15 maand hebben we altijd geweten dat hij 'anders' was en trager evolueerde. Hij zit in een aangepaste school maar ik ben zo bang voor zijn toekomst. Hoe groeien die kinderen op in een dergelijk competetieve maatschappij? Leren ze ooit een veilige plek te vinden of ga ik levenslang angstig moeten zijn?

Esther Groenewegen-Jonker
Door

Esther Groenewegen-Jonker

op 21 Jul 2021

Dank je wel voor je bericht. Mijn expertise is hechtingsproblematiek en vroegkinderlijk trauma. Ik weet niets van de gevolgen van hersenvlies ontstekingen. Maar wat ik wel weet dan ongeacht de oorzaak van de hersenbeschadiging, er is altijd hoop. Dat zal je waarschijnlijk niet horen bij reguliere hulpverlening. Maar een niet goed werkend brein kun je op vele manieren herstellen of optimaliseren voor zover mogelijk. Boek anders een gratis groei gesprek met mij via de website. Dan kan ik even met je mee denken.

Reactie plaatsen