Huiswerk maken is stom
De meeste kinderen vinden huiswerk maken niet leuk of gewoon stom. Toch moet het gebeuren. Een feit is dat kinderen die geholpen worden door hun ouders bij het maken of plannen van huiswerk het beter doen op school. Kinderen die het goed doen op school doen het vaak beter in het leven als zij groot zijn. Huiswerk maken hoort bij de opvoeding of we nu willen of niet. Maak huiswerk maken een prioriteit in de opvoeding van je kind. Hier zijn 8 tips om je kind te helpen bij het maken van zijn/haar huiswerk: 1. Leg je kind uit waar huiswerk maken goed voor is Ten eerste is huiswerk maken goed voor het leren van nieuwe vaardigheden. Op school heb je simpelweg niet genoeg tijd om een nieuwe vaardigheid te leren. Daar is thuis extra oefening voor nodig. Ten tweede en misschien nog wel de belangrijkste reden: Aan het maken van huiswerk komen verschillende vaardigheden te pas: - Het maken van een planning - Zorgen dat je juiste boeken en andere benodigdheden aanwezig zijn. - Tijd vrij maken om het huiswerk te maken - De benodigdheden weer terugbrengen naar school als het huiswerk op het project af is. Dit klinkt voor ons misschien simpel, maar voor de leerling zijn dit vaardigheden die nog geleerd moeten worden. Bovendien zijn de hersenen van een kind pas helemaal volgroeid als zij in de 20 zijn. Dus hun hele schoolperiode moeten zij leren plannen, huiswerk maken terwijl zij hersenen hebben die daar zelf de logica nog niet van inzien. Veel kinderen hebben daarom veel hulp nodig bij het maken en plannen van hun huiswerk. Verwacht niet van ze dat zij dit al zelf kunnen. 2. Check je eigen houding ten aanzien van je kind en zijn huiswerk Als je een effectieve hulp wilt zijn voor je kind bij het maken van zijn huiswerk is het belangrijk dat je zelf de juiste houding hebt ten aanzien van je kind. Als je zelf wel een goede leerling was ten aanzien van huiswerk maken probeer dan dat enthousiasme op je kind over te brengen. Hoe deed je dat? Wat hielp jou daarbij? Welke gedachten had je daar bij? Allemaal inzichten die je met je kind zou kunnen delen. Als je zelf vroeger ook een hekel had aan huiswerk probeer deze gedachten dan aan de kant te zetten en ze vooral niet op je kind over te brengen. Natuurlijk kun je zeggen dat je het zelf vroeger ook niet leuk vond, maar concentreer je tijdens het gesprek vooral op de voordelen van het huiswerk maken. Wat brengt huiswerk maken jou? Vind je het fijn om goede cijfers te halen? Vind je het fijn om je hand te kunnen opsteken in de klas omdat je het antwoord weet? Met de inzichten van jou als ouder zou je kind een hele andere schoolperiode kunnen hebeen doordat het de juiste inzichten heeft gekregen. 3. Maak van huiswerk een routineklus Als huiswerk maken een routineklus wordt op een vast tijdstip van de dag weet iedereen waar hij aan toe is. Dit kan echter per gezin en kind verschillen. Het ene kind vind het fijn om gelijk na school het huiswerk maken. Dat is hij er meteen vanaf. Het andere kind heeft eerst een lange break nodig om zich te kunnen concentreren op het huiswerk. Kijk wat het beste past in jouw gezin. Als je een vaste tijd hebt voor huiswerk weet iedereen bijvoorbeeld na het eten tussen 19.00 en 20.00 is het stil en wordt er dus niet gebeld, ge-sms’t of TV gekeken. 4. Besef dat je zelf een rolmodel bent voor je kind Kinderen leren door te spiegelen. Als het huiswerktijd is voor je kind ga dan zelf ook activiteiten doen die op huiswerk lijken. Neem de post door, doe betalingen, lees een boek of andere informatie die doorgenomen moet worden. Laat je kind zien dat je het belangrijk vindt dat je kind huiswerk maakt door de stilte in huis te respecteren. Ga niet zelf boven TV kijken of bellen. 5. Wees beschikbaar voor je kinderen tijdens huiswerktijd Kinderen vinden het fijn als je in de buurt bent tijdens het huiswerk. Vooral de jongere kinderen vinden het fijn om bemoedigd te worden tijdens het maken van huiswerk. Omdat ze zelf nog niet zo inzien waarom dat huiswerk nou zo belangrijk is, is het fijn als jij je kind aanmoedigt of complimenten geeft. Dit geeft de moeilijk lerende leerling weer moed om door te gaan. Maar dit geldt ook voor de makkelijk lerende leerling, die vindt het namelijk ook fijn om te horen dat ouders het waarderen dat het huiswerk gemaakt wordt. Vaak als het makkelijk af gaat vergeten ouders de waardering, maar ook de goed lerende leerling vindt complimenten fijn. 6. Help je kind bij het organiseren van het huiswerk Voordat je kind begint met huiswerk maken, organiseer dan samen het huiswerk. Kijk wat er aanwezig moet zijn voor het maken van het huiswerk en maak samen een planning. Bijvoorbeeld: Je hebt een maand om dit boek te lezen dus je moet elke dag 15 pagina’s lezen om het op tijd uit te hebben. 7. Ga het huiswerk niet zelf maken!!! Het is niet handig om het huiswerk van je kind zelf te gaan maken. Op deze manier weet de leerkracht niet wat de leerling zelf kan. En op deze manier ontneem je het kind een leermoment. Je kind zit op school om te leren en bij leren horen fouten maken. Laat je kinderen daarom ook weten dat fouten maken niet erg is en zelfs goed is om te doen. Van je fouten kun je namelijk leren. Zou je dit je kind willen ontnemen door de makkelijkste weg te kiezen en het huiswerk zelf te gaan doen? Nee toch? Wees nieuwsgierig, niet kritisch! Er is niets erger voor een kind dan de kritiek van een ouder. Dit geldt ook voor het maken van huiswerk. Kinderen willen hun ouders graag blij maken. Kinderen zien zelf het belang van huiswerk maken nog niet in. Als ouder kun je dus met jouw oprechte nieuwsgierigheid het kind stimuleren om het huiswerk te maken. Door te laten zien dat jij interesse hebt in het huiswerk van je kind voelt het kind zich gezien en heeft het gevoel dat hij zijn ouders blij kan maken met het maken van huiswerk. Als je kind vervolgens een goed cijfer op school haalt, snijdt het mes aan twee kanten en is iedereen blij! Wat doe jij om het huiswerk van je kind 'minder stom' te maken? Ik kijk uit naar je reactie in onderstaande reactiebox!
Over de schrijver
Anja
Door

Anja

op 10 Apr 2015

Wat een goed artikel Esther! (Huis)werk aan de winkel voor ons als ouders... Alles wat we nu doen, werpt de rest van ieders leven zijn vruchten af... Naast het onmiddellijke effect (goed mee kunnen doen in de klas) is er ook een effect voor de lange termijn - iets wat kinderen nog niet kunnen overzien en al helemaal die met een hechtingshindernis niet. Geweldig dat jij weer een aanzet geeft - complimenten dan ook. Groetjes, Anja

Annemarie
Door

Annemarie

op 10 Apr 2015

Wat een goede tips! Mijn dochter houdt gelukkig wel van huiswerk, maar is vaak ongeorganiseerd. Misschien zou dit kunnen helpen. Als ze het accepteert, want ze bepaalt liever alles zelf. Groetjes Annemarie

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 10 Apr 2015

Hoi Annemarie, Dank je wel voor je reactie! Dat alles zelf bepalen herken ik, dat wil mijn dochter ook heel graag. Misschien kun je het zo brengen dat het lijkt alsof zij het zelf heeft bedacht. Dat werkt bij onze dochter altijd goed. Wat ik ook vaak doe is twee opties geven die voor mij niet zoveel verschillen maar waardoor mijn dochter wel het gevoel krijgt dat zij het zelf heeft bepaald. Bijvoorbeeld: 'Wanneer ga je het konijnenhok schoonmaken?' 'Zaterdag of zondag?' Dit vraag ik dan in plaats van: 'Wanneer ga jij het konijnenhok weer eens schoonmaken?'

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 10 Apr 2015

Hoi Anja, Dank je wel voor je lieve reactie! Eigenlijk heb ik dit blog ook voor mijzelf, aan mijzelf geschreven. Doordat ik zo bezig ben geweest voor mijn dochter heb ik de laatste periode niet veel puf meer gehad voor mijn zoon. Maar mijn zoon verdient natuurlijk ook persoonlijke aandacht van zijn mama, ook met zijn huiswerk. Soms vergeet ik ook dat hij nog maar 10 is. Hij is namelijk voor zijn leeftijd al zo wijs emotioneel. Maar met huiswerk maken komt het er vaak niet goed van. Het is soms moeilijk om alle 'bordjes in de lucht te houden'. In de aankomende periode maar eens 'het bordje' van Jayden extra laten rond draaien! Warme groet, Esther

Jolanda
Door

Jolanda

op 10 Apr 2015

Leuke blog weer, niet alleen voor de kinderen met hechtingsproblemen. Gelukkig hebben we hier thuis niet zoveel discussies over het maken van huiswerk. De middelste vind het het minst leuk maar maakt het uiteindelijk wel. Ik zit zelf ook altijd bij ze aan tafel als ze ermee bezig zijn. Onze pleegzoon vind huiswerk maken eigenlijk heel erg leuk :) Maar ja dat is denk ik niet aan te leren hahahaha Gr Jolanda

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 11 Apr 2015

Hoi Jolanda, Dank je wel voor je reactie! Nou gelukkig maar dat huiswerk maken in jullie huis geen issue is! Mijn dochter heeft vele jaren geen huiswerk willen maken. Ze had een houding van: anderen lossen het wel voor mij op. Tot ze op een gegeven moment op speciaal basisonderwijs terecht kwam. Ze vond het vreselijk daar. Ze zat alleen maar tussen jongens met externaliserend gedrag. Totaal niet op haar plek dus. Wij hebben haar toen duidelijk gemaakt dat als je op een gewone school wilt komen er hard gewerkt zal moeten worden. Er is toen toch een of andere klik gekomen. Vanaf dag moment is ze school veel serieuzer gaan nemen. Toch is gewoon onderwijs niet de juiste plek voor haar. Te veel prikkels en afleiding. Gelukkig hebben wij nu een plek gevonden waar zij op gewoon onderwijs kan zitten met de faciliteiten van speciaal voortgezet onderwijs. Hechte groet, Esther

Ashley
Door

Ashley

op 13 Apr 2015

Mijn 3 Grootste problemen op dit moment: * Geen erkenning, aan de buitenkant ziet niemand wat er binnen in mijn ventje dwars zit. Men denkt dat ik overdrijf, daar mijn zoontje sociaal wenselijk gedrag laat zien. * Zijn agressieve aanvallen, in woorden en daden naar zijn broertjes en mij. * Het schuldgevoel, door mij lijdt hij aan deze stoornis. Mijn 3 Grootste uitdagingen op dit moment: * De family-regels gezamenlijk naleven, deze als een rode draad laten leiden * Stevig blijven staan, in combi met rust, want dat is mijn kracht * Ik wil niet meer schreeuwen, maar gewoon kunnen praten met mijn zoon, opdat hij luistert. (Zwijgen helpt af en toe ;-) ) https://plus.google.com/u/0/communities/101503588361073075562

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 15 Apr 2015

Hoi Ashley, Heel erg bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen. Veel punten zijn heel erg herkenbaar. Ik ben inmiddels aan het stoeien met het maken van video's maar het is moeilijker dan ik dacht. Maar ik geef niet op en hoop jullie binnenkort de eerst video te kunnen laten zien. Wat super dat je zo goed bezig bent met Google+, met meer social media kanalen kunnen we nog meer moeders bereiken en helpen. Ondertussen doe jij het volgens mij super goed met je kinderen. En dat schuld gevoel, ja dat is echt een lastige hè? Daar worstel ik ook nog steeds mee. Maar ik denk dat mijn schuld gevoel er ook voor zorgt dat ik nu telkens weer het beste voor mijn kind weet te regelen: zo van toen heb ik je niet kunnen beschermen maar nu zal ik voor je strijden en zorgen dat je zover mogelijk gaat komen je leven. En volgens mij ben jij daar ook hard mee bezig met je zoon. Petje af hoor!!

Jolanda
Door

Jolanda

op 15 Apr 2015

@ Ashley Knap dat je het zo neergezet heb. Je hebt in ieder geval goed op een rijtje waar je aan werken wil dus vergeet jezelf niet te belonen na kleine positieve stapjes! Ik hoop dat je je schuldgevoel een plaatsje kan geven. Je kan het namelijk niet veranderen. Wel kan je je best doen om het zo goed mogelijk allemaal te doen... en meer kan gewoon niet. Dat je geen erkenning krijgt dat snap ik wel heel goed. Ons pleegzoontje gaat eens in de 3/4 weken een weekendje logeren bij andere pleegouders. Hier kwam hij al in de periode dat hij nog in de woongroep woonden. Echter heb ik ook vaak het idee dat ze vinden dat ik overdrijf. Hij doet toch gewoon normaal? Hij komt toch goed mee en zoveel doen we toch niet met hem? (als hij helemaal stuk terug komt na een weekend) Dat het "bij hun zijn" hem al energie kost word denk ik niet goed gesnapt. Dus probeer ik het maar uit te leggen als er iets gebeurd is... Ik kan er ook niks aan doen dat hij zo reageert vertel ik dan.. maar wij hebben wel de lasten ervan de dagen erop en dat voorkomen we liever. Probeer gewoon naar je kind te kijken en naar je eigen gevoel te luisteren. Jij weet wat goed is voor jou kind. Jij weet waar het op reageert dus doe gewoon waar jij je goed bij voelt! Blijf bij jezelf! Heel veel sterkte in je strijd! Maar probeer deze niet teveel met jezelf te voeren :) Gr Jolanda

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 15 Apr 2015

Hoi Jolanda, Zo fijn om te zien dat we met elkaar in contact zijn op mijn website. Daar had ik echt op gehoopt dat dit zou gebeuren. Het verhaal wat jij verteld over het logeren is heel herkenbaar voor mij. Mijn dochter gaat al jaren lang regelmatig logeren bij opa en oma. Dat dit mogelijk is geweest in onze extreem moeilijke jaren heeft er voor gezorgd dat wij als gezin niet op zijn omgevallen. Wij hadden deze time-outs echt nodig. Voor elkaar en voor onze zoon. In deze moeilijke jaren heeft Yasmine altijd met haar 'twee gezichten' gespeeld. Bij opa en oma was zij het meeste van de tijd poeslief. Als opa en oma Yasmine op zondag terug brachten vertelden zij bijna altijd dat het zo gezellig was geweest en dan ze heel lief was geweest het hele weekend. Dit was op die momenten best lastig. Aan de ene kant vond ik dit fijn want als ze zou zijn zoals ze bij ons thuis was hadden opa en oma het niet zo lang volgehouden. Aan de andere kant voelde ik mij altijd een beetje in te maling genomen door mijn eigen kind zo van: 'ik weet best hoe ik mij moet gedragen zodat ik lief ben, maar dat doe ik lekker puh niet bij jullie'. Meestal als Yasmine binnen kwam na een weekendje logeren wilde ze geen kus of knuffel geven en ging ze rustig een half uur onder de tafel liggen. Ik was soms echt bang dat opa en oma zouden denken dat ik een of andere vreselijke moeder zou zijn. Waarom zou ze anders bij thuiskomst onder de tafel kruipen? Dat is toch heel erg eigenaardig gedrag? Het was in die tijd echt moeilijk om uit te leggen hoe Yasmine zich gedroeg als opa en oma er niet bij waren. Nu Yasmine ouder is en ook voor een stukje beter in haar vel zit liggen de 'twee gezichten' dichter bij elkaar. Nu komen opa en oma haar ook wel eens terug brengen met de mededeling dat ze een groot gedeelte van het weekend best dwars is geweest. Nu begrijpen opa en oma ook veel beter hoe het voor ons geweest in de hele moeilijke jaren. En dat is best fijn als mensen die dicht bij je staan echt begrijpen hoe het is om een kind met deze problemen te hebben. Maar daar hoef ik jou niets over uit te leggen natuurlijk...

Freek
Door

Freek

op 19 Oct 2016

Sterk verhaal en dit geeft ouders zeker handvatten om hun kinderen te helpen met huiswerk.

Esther Groenewegen
Door

Esther Groenewegen

op 19 Oct 2016

Dank je wel voor je reactie! Hechte groet, Esther

Geert Vanmol
Door

Geert Vanmol

op 01 May 2018

maar wat als motiveren niet helpt , het vriendelijk vragen niet helpt , aandringen niet helpt , je eigen schoolgeschiedenis aanhalen niet helpt , de voor - en nadelen van een latere carriere door schoolgedrag opsommen niet helpt , het met toch aandringen niet helpt , het roepen niet helpt , het brullen niet helpt , ....................... wat dan ?? zijn iq is getest , en is normaal , in wiskunde zit hij boven het gemiddelde van de klas , maar 4 uur zitten pruilen voor 1 maaltafel , terwijl hij perfect weet wat te doen ......... radeloos en moedeloos word ik ervan.. 10 jaar is toch nog veel te vroeg om het op te geven ???

Esther
Door

Esther

op 30 May 2018

Beste Geert, Dank je wel voor je reactie! Ik weet hoe het voelt om je zo radeloos te voelen over de school van je kind. Zelf heb ik ook jarenlang met deze uitdaging gezeten. Als je er als ouder alles aan hebt gedaan wat in je mogelijkheden zit is het misschien verstandig om hulp te zoeken. 10 jaar is zeker te jong om op geven, ik ben van mening dat je nooit mag opgeven. Maar soms kan het voor beide wel een leermoment zijn om even tijdelijk op dit onderwerp los te laten. Ik zeg niet dat jij dit met jouw kind moet doen. Daar ken ik de situatie niet genoeg voor. Maar ik heb na jarenlang stoeien met deze uitdagingen samen in overleg met onze therapeut besloten dat ik er zelf tussen uit moest. Het kwam onze moeder & dochter zo in de weg te staan. We hebben toen twee opties besproken: 1. Je laat je kind voelen dat het toch echt zijn of haar verantwoording is om zijn of haar huiswerk te maken. Als dit dan betekent dat het een jaar over moet doen is dat zo. Dit moet natuurlijk wel bij je passen als ouder en kind. Deze optie hebben wij bij onze zoon toegepast. Hij heeft toen groep 6 2x keer moeten doen. Achteraf was dit een hele goede beslissing geweest het bleek dat hij in die groep veel beter op zijn plek was en hij zag ook in: als ik mijn verantwoording niet neem dan zijn daar consequenties aan verbonden. Maar mijn zoon heeft geen diagnose en heeft een gemiddelde intelligentie. 2. Optie twee heb voor mijn dochter gekozen. Het voelde voor mij niet goed om haar te laten zitten, ze had al te veel negatieve ervaringen gehad. Ik heb voor haar een bijles juf gevonden die haar wekelijks hielp maar vooral inzette op de verantwoording van het schoolwerk. Wat belangrijk is om te weten dat kinderen met een onveilige hechting vaak een veel lagere emotionele leeftijd hebben dan hun kalender leeftijd. Dus als je kind van 10 jaar onveilig gehecht is dan kan het zo maar zijn dat zijn emotionele leeftijd nog rond de peuterleeftijd zit. Gemiddeld kun je 2/3 van de kalenderleeftijd afhalen om de emotionele leeftijd te schatten. Dat zou dus betekenen dat jij je zoon van 10 maar met een emotionele leeftijd van ruimt 3 jaar aan het huiswerk moet krijgen. Dit is voor beide een bijna onmogelijke taak. Misschien kan deze uitleg iets voor je duidelijk maken. Het is niemand's schuld dat het niet lukt. Het het de onveilige hechting en vroegkinderlijk trauma wat het zo lastig maakt. Ik hoop dat je met deze informatie op een andere manier naar je zoon kunt kijken. Hij wil ook niets liever dat zijn vader trots op hem is en dat het hem allemaal lukt. Maar door zijn lage emotionele leeftijd kan hij nog niet goed overzien waarom en hoe hij dit voor elkaar moet krijgen. En ik begrijp je heel goed hoor, dit is vreselijk frusterend. Mijn dochter is nu 18, ik heb mij ook zo'n zorgen gemaakt, hoe moet dit nu met dit zo kwetsbare meisje? Maar voor je het weet gaan ze je opeens verbazen. Mijn dochter heeft nu een bijbaantje bij de HEMA. En weet je, de bedrijfsleider kwam laatst naar mij toe. Ik gelijk de schik om mijn hart: wat heeft ze nu weer gedaan? Maar wat kwam hij mij vertellen? We zijn zo blij met Yasmine, ze is echt een natuur talent, altijd zo beleeft en vrolijk naar onze klanten, we zijn ontzettend blij met haar. Just keep the faith! En als ik je nog een tip mag geven, probeer zoveel mogelijk aan zijn trauma te werken. Wil je meer weten hoe je dit kunt doen? Ik geef op 23 juni weer een Monster in de Klas training. Daar leg ik uit hoe we onze kinderen het beste kunnen helpen met hun vroegkinderlijk trauma. Hechte groet, Esther

Andrea.
Door

Andrea.

op 27 Sep 2018

Mijn stiefdochter weigert huiswerk boven te maken. Elke maandagavond is ze bij ons en om de week full time. Echter is hier altijd heel lang mee bezig, uren, begint om 17 en is nooit om 21h klaar (vind ze zelf) alles moet 3x over. Ik waardeer en bewonder haar inzet maar ik mag dan niet tv kijken want dat maakt lawaai. Persoonlijk vind ik dat ze ook boven kan zitten. Of zelfs als ik naar boven ga en viool ga studeren, moet ik ook iets voor doen, mag dat ook niet want kan ze zich niet concentreren. Ik vind dat je niet volledig rekening kan houden met de "student" andere mensen hebben ook rechten. Vroeger moest ik ook maar aan omgevingsfactoren aanpassen.

Esther
Door

Esther

op 29 Sep 2018

Dank je wel voor je reactie. Ik ken je dochter niet dus kan je ook geen advies geven over deze situatie. Het hele lange huiswerk maken kan komen uit faalangst maar het zou ook zomaar kunnen zijn dat ze merkt dat ze met deze houding controle kan uit oefenen over de situatie bij jullie thuis. Wat wel voor onze kinderen vaak een probleem kan zijn is alleen op een kamer zitten. Vaak hebben onze kinderen de veiligheid van onze aanwezigheid nodig om te kunnen leren. We kunnen ons niet vergelijken met onze onveilig gehechte kinderen zij hebben nu eenmaal andere tools en methoden nodig dan wij. Je zou de situatie wel met haar kunnen bespreken en dit gesprek zichtbaar maken door te gaan mindmappen en op deze manier helder te krijgen wat jij en wat zij nodig heeft. Misschien zou een koptelefoon een oplossing kunnen zijn? Voor haar om tijdens het huiswerk maken minder geluid binnen te krijgen. En misschien ook voor jou bij het tv kijken. Vaak als je het gesprek al een paar keer heb gevoerd en je komt er niet uit is het handig als er een derde bij komt die jullie zou kunnen helpen om creatieve ideeën te bedeken zodat er een win-win situatie kan ontstaan. Hechte groet, Esther

Kirsten
Door

Kirsten

op 28 Nov 2020

Onze dochter heeft geen zin in haar huiswerk Frans omdat " het haar toch geen nieuwe informatie geeft waar ze iets aan heeft"...... ik kan daar heel boos om worden en probeer uit te leggen dat ze steeds verder achter gaat lopen en het steeds moeilijker krijgt als ze het niet doet..... Na dit artikel ga ik zo toch maar weer open en nieuwsgierig vragen wat ze moet doen en of ik haar kan helpen. Het stuit me zo tegen de borst als ze zo doet. Zoveel hersens, zo slim en toch zo'n houding...... grrrrrr..... puber...... Met andere woorden, het hoort er misschien ook gewoon bij en dat moet ik ook accepteren. Niet te persoonlijk maken. Adem in, adem uit.

Esther
Door

Esther

op 29 Nov 2020

Dank je wel voor je reactie, sowieso altijd adem in adem uit... LOL. Als kinderen hun huiswerk niet willen maken kan dit met veel dingen te maken hebben. Helemaal als ze onveilig zijn gehecht én in de pubertijd zitten. Daar kan ik je heel veel over vertellen maar daar is deze reactiebox niet groot genoeg voor. Je dochter heeft natuurlijk ook een beetje gelijk: waarom zou je zo je best doen voor iets wat voor haar niet echt zinvol is. Daarom is het ook handig als je dat als ouder snapt en dit op deze manier met haar communiceert. Dan voelt zij zich gezien in haar waarheid en vanuit die verbinding kun je wel weer een motivatie creëren. Wellicht zijn jullie een keer op vakantie geweest naar Frankrijk of heb je muziek van bijvoorbeeld Franse rap, als je een motivatie voor haar creëert zal zij eerder tot leren komen. Iets moeten leren omdat mama het belangrijk vind, hoe goed bedoelt ook, gaat niet werken. Ga Franse muziek opzetten, maak een lekker stokbrood klaar of croissant en probeer op die manier iets te creëer met humor. Heel veel succes! Hechte groet, Esther

Marie de Jonge
Door

Marie de Jonge

op 11 Mar 2021

Inderdaad goed om het te hebben over het belang van huiswerk. Daarnaast merkte ik dat een planning maken veel voordelen heeft. Zo wordt werk overzichtelijk en is het behapbaar voor kinderen. Ook weten ze precies hoeveel tijd ze er ongeveer mee bezig moeten zijn.

Reactie plaatsen