Mijn meest afschuwelijke zomer ooit... En het schrijven van mijn boek.

Lieve Esther, Wat verschrikkelijk dat je al zo snel van je vader afscheid hebt moeten nemen! Heel veel sterkte met alles een plekje in jouw leven te gaan geven. Een warme groet van Bé.

Esther, Just want to tell you, "I'm proud of you" Take care, Your Friend Ashley

Dat is heftig. Om in zo`n korte tijd je vader te verliezen. De man in je leven die er altijd voor je was. Heel veel sterkte om dit te verwerken. Vind het heel sterk van je dat je onder je dekbed uit gekomen ben. Ik wens je toe dat er elke dag toch een warm zonnestraal mag schijnen zowel in je hart als van uit je hart. Je vlog is goed gedaan spreekt aan zo live. Veel sterkte Jenetta

Je video niet af kijken??? Geef jezelf een beetje meer krediet, je doet dat heel goed, vlot en authentiek! Ik weet hoe zwaar zo'n periode kan zijn, en vind het dan ook super dat je dat gewoon ook laat zien. Krachtig vind ik dat. Veel succes met je boek!

Hey topper, ik stuur je even een mailtje! Super krachtig zoals je bezig bent. Leuke vlog! Ik heb hem afgekeken :) Heel veel succes met je boek. Hartegroet Ingrid

Hoi Esther, Wens veel rust, liefde en kracht om het verlies van je vader een mooie plek te kunnen geven! In je boek zou ik graag lezen over hoop op betere tijden en misschien tips om vast te blijven houden, sherborn therapie en boeken bijv. Het explosieve kind! Succes Esther! Warme groet, Janneke

Lieve esther Je verhaal raakte me enorm. Wat een verlies. Ik wens jullie veel sterkte ???? Jou verhaal over het bounchen (schrijf ik dat zo goed? )springen vond ik een mooie simpele tip. Laatst ook doorgespeeld aan een lerares. Dikke knuffel Monique Sieck

Heel veel sterkte. Je bent ontwapenend eerlijk. Ouder zijn van een getraumatiseerd kind is eenzaam. Goede mensen om je heen is heel belangrijk. Ik begrijp je verlies. Heel knap van je om je verdriet te delen. Leuk om je op de vlog te zien. Tips. Moeilijk. De tas met trucs is al behoorlijk vol en ook als ouder ben ik wel eens therapiemoe. :-)). Aan de andere kant. Zoals nu, na een middag helpen met wiskunde, sta ik enorm open voor: hoe voorkom ik dat ik voortdurend wordt afgewezen als ik hulp bied?. Alle goud tips zijn welkom.

Beste Esther, Gecondoleerd met het verlies van je pappa. Wat is dat zwaar he? Ik heb mijn pappa moeten begraven toen ik 12 was. Verlies is altijd moeilijk maar je vader missen is in mijn beleving bijzonder moeilijk. Een papa is speciaal. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd om de draad weer op te pakken en ook op die moeilijke momenten waar het gemis altijd zo hard binnen komt denderen. Het verdriet zal ooit slijten , het gemis blijft. Koester de herinneringen die je met je vader hebt gemaakt en gedeeld. En nu over het boek ;) Ik worstel tot op de dag van vandaag met negatieve reacties door onbegrip van mensen om mij heen. mensen die mijn kind niet begrijpen en direct een oordeel klaar hebben over zijn gedrag. Misschien heb jij tips die mij helpen om op deze mensen te reageren en die mij helpen om het beter te relativeren. Dat blijft toch altijd lastig, als ze iemand die jou zo dierbaar is zo lelijk behandelen. Lieve groeten, Sandy

Beste Esther, De tips over het signaleren van hechtingsproblemen bij kinderen en hoe hier dan mee om te gaan voor leerkrachten vond ik toch het allerbelangrijkste. Vriendelijke groet, Saskia Troy

Nou gelukt hoor, je eerste vlog. Ik heb veel gehad aan monster in de klas, uitgedeeld aan leerkrachten en mensen om ons heen. En ja, een gouden tip heb ik niet maar het helpt ons wel dat wij weten waar onze pleegdochter zit qua ontwikkeling (bouwstenen in de hechting) en dat is op peuterniveau. (ze wordt binnenkort 5) Dat helpt ons enorm bij de benadering. En ik heb moeten leren veel aandacht te geven en te benoemen wat ze doet zodat ze zich gezien weet. Veel succes met alles, het voorziet in informatie en steun dat is wel duidelijk op de facebookgroep!

Lieve Esther, Allereerst wat een enorme klap hebben jij en je gezin moeten verwerken. Heel veel sterkte om dit grote verlies een mooi plekje te geven. Gun jezelf de tijd en weet dat je vader altijd met je meekijkt en nog steeds super trots op je is en altijd zal blijven. Je eerste vlog was heel goed, een mooi alternatief voor het bloggen (zeker als je dyslectie hebt). Als je op deze manier verder gaat weet ik zeker dat je nog vele vlogs zult maken. En helpen met je boek, uiteraard wil ik dat. Ik zou het heel fijn vinden als het een boek wordt waar ik als therapeut iets aan heb, maar vooral als er tips in staan voor de ouders. Een boek dat voor iedereen "makkelijk" te lezen en te begrijpen is voor iets wat toch al zo ontzettend zwaar en moeilijk is. In ieder geval nogmaals sterkte met het verwerken van het grote verlies van je vader/ vriend/ fan/ steun & toeverlaat. En heel veel succes met het schrijven van je boek. Je kunt het!!! Liefdevolle groetjes, Natascha ps. misschien kom ik 14 oktober wel naar Utrecht en zie ik je daar.

Hallo Esther, Je vlog kwam ons goed over hoor. Geeft veel meer info dan een geschreven brief.. Communicatiever. Voor het eerst dat ik reageer/we reageren. Sterkte met al die gecompliceerde emoties bij het verlies van je vader. Je kan jezelf dan weer heel anders dan jezelf bekend tegenkomen. Tip: als je als ouder in een verhaal van hulpverlening komt, vraag dan om een ( hechtingsdeskundige mede i.s.m. psychotrauma). Een specialist, dit kan veel onnodig zeer voorkomen. Bedenk ook dat niet alle tips voor elk kind gelden. Vermijdt generalisering. Alles in een passende jas. Dus tips zijn algemeen, zo moeten ze o.i. gelezen worden. Bovenal: onderschat je eigen ervaringsdeskundigheid niet en luister naar jezelf. Twee vaders, Marc en Peter Groeten Marc en Peter

Hoi Esther, een ouder verliezen is nooit leuk, mijn moeder is bijna 6 maanden geleden overleden en het verdriet is er nog steeds, iets minder maar dat komt meer omdat we weer door moeten met ons leven. Mijn vader is alweer bijna 3 jaar geleden overleden en heel langzaamaan komt het besef dat mijn ouders er allebei niet meer zijn en mijn kinderen geen opa's en oma's meer hebben. Geen ondersteuning meer, niets want mijn wereld is erg klein met name omdat ik zelf ook chronisch ziek ben. Ik ga door voor mijn jongens die het met hun autisme ook niet gemakkelijk hebben en ik er voor hun ook wil zijn. Ik wil je veel sterkte wensen met dit verlies en natuurlijk met je nieuwe boek. Liefs, Lenie

Lieve Esther, Top gedaan! Je zou niet zeggen dat het je allereerst vlog ooit is. Over wat ik in je boek wil lezen ga ik nog eens verder over nadenken maar zo als eerste schiet me te binnen het grote gevecht dat je moet voeren als ouder van een kind met RHS op school..... Nu eindelijk na lang vechten begint zoonlief as maandag op cluster 4 maar hier is een lang gevecht aan vooraf gegaan. Liefs Marielle

Dappere lieve Esther, ik kende je alleen v n paar heel herkenbare blogs gelezen en dat deed me alleen al door herkenning goed.. Nu jouw vlog in een hele verdrietige vol met gemis- tijd wat ik heel dapper vind en echt goed vond gaan. Nu ben je ineens echt :) en proef je emoties ervan af maar ook de hulpvraag van tips door ervaringsdeskundigen. Ik ben n alleenstaande mama, met weduwe zijn v mijn grote liefde maar wel n pracht van dochter v nu 15( ze was 1 bij verlies papa) en mama v n pracht dochter v bijna 8 die 12 weken te vroeg kwam en vanaf geboorte zelden contact met haar papa( voor mij die foute man..) . Tip van mij is dat je heel veel reageert met benoemen in n jij- vorm. Ik heb het geleerd op de basic- trust therapie en spreek mijn dochter heel veel aan met jij en daarna ik. Voorbeeld jij bent nu boos en ik weet niet goed waarom. Jij doet nu heel lelijk praten tegen mij en ik wil dat dat stopt. Jij bent nu teleurgesteld omdat ik jou geen chips geef maar vanmiddag mag het wel.. Door steeds zo te benoemen( ontelbaar) heeft mijn dochter v 7 geleerd welke emotie er achter haar boos zijn zaten en is ze niet alleen maar boos of blij want dat leken haar enige emoties door hechtingsproblematiek. Ze begint nu zelf te benoemen wat ze voelt en dat is al n enorme stap vooruit. Hoop dat je er wat aan hebt , lieve groet Mirjam

Hallo Esther, Helaas kan ik je volg niet zien, waarschijnlijk ligt dat aan mij maar ik zie alleen een zwart vlak. Ik verheug me op jouw boek, wat ik zou willen leren is hoe om te gaan met het zelfbepalende gedrag. Idd het afwijzen van hulp, het alles zelf willen doen ondanks dat dit niet werkt. En hoe je vertrouwen houdt in je kind als deze dat zo vaak beschadigd. Groet

Beste Esther, je vlog is perfect, ga zo door. tip: misschien iets langzaam praten. veel sterke met het verlies van je vader. ik weet hoe moeilijk het is om een dierbare in korte tijd te verliezen... gun jezelf tijd om het te verwerken. Het is wel goed dan je aan de slag gaat en weer je leven oppakt, maar gun jezelf ook momenten om alles te verwerken. Verdriet hebben hoort bij het leven, net als gelukkig zijn. hoe gaat het met je dochter? hoe ging zij met het verlies van haar opa om? tips voor je boek: maak onderscheid tussen tips voor ouders en tips voor leerkrachten/kinderdagverblijf of buitenschoolse opvang (per hoofdstuk of zo), wat zijn goede hobby's of sporactiviteiten die je kunt adviseren en therapieen erbij noemen

Hallo Esther Wat ik graag zou willen zien in je boek is Tips om beter omgegaan met leeftijdsgenoten ( iets waar de mijn kanjer mee vastloopt) Hierdoor is hij erg eenzaam en ondanks zijn goede wil wordt hij vaak afgewezen Waardoor / en uiteindelijk je stuit tegen onbegrip /pesten / en vermijden van of me kind iets wat ik in 10 jr niet kan oplossen als moeder en zelfs denk aan verhuizing nu Lopen hier meer moeders tegen aan?? Esther ik wens je de kracht toe je je nodig heb met dit grote verlies Mvg Daniëlle

Veel sterkte de komende tijd! Ik zou graag goede tips willen lezen met hoe om te gaan met woedeuitbarstingen en hoe je een hysterisch kind weer kalmeert en begrenst. En: hoe zorg je ervoor dat een kind meewerkt als je het wilt wassen, napoetsen, haren kammen, etc.

Lieve Esther, allereerst heel veel sterkte met jullie enorme verlies. Wat een geweldige vader heb jij! Ik denk dat dit ook een heel belangrijke tip in jouw boek mag zijn: zorg dat je 1 (of meer) mensen hebt die jou begrijpen, die jouw kind begrijpen, waar jij en jouw kind altijd terecht kunnen. Daarnaast merk ik dat het voor proffesionals erg moeilijk te begrijpen is wat een kind met hechtingsproblemen doet in je gezin. Misschien wat tips hoe zij er naar kunnen kijken, hoe zij kunnen "leren" van (pleeg/stief)ouders. Heel veel succes met jouw boek!

Hallo Esther, bedankt voor het delen van je verdriet (en je nieuwe uitdagingen), je bent een sterke vrouw - zoals je nu laat zien op je vlog, De wereld staat voor jouw / jullie stil op dat moment, maar iedereen om je heen gaat door. Ik wens je veel sterkte om dit grote verlies een plekje te kunnen geven. Wat ik graag zou willen lezen in je boek? Wij staan aan het begin (diagnose gekregen maar dan...)en zien door de bomen het bos niet meer. Begrijp dat er wel bepaalde methodes zijn hoe je met een kind met hechtingsproblematiek om "moet" gaan. tips voor school (juffen en meesters) voor ouders, familie. Eigenlijk is alles welkom, maar ook handig om het aan anderen te laten lezen -want veelal weten ze niet waar je het over hebt (stel je je aan, want bij ons is er ook wel eens wat..) Sterkte en heel veel plezier in het maken van je boek! H.gr Annemieke

Hallo Esther, Tjonge, dat is met recht een afschuwelijke zomer, zeg! Zo'n belangrijk iemand verliezen en dan in zo'n korte tijd. Heel veel sterkte daarmee. Ik hoop dat je niet teveel gepijnigd wordt door gedachten als "had ik maar..."; als iemand zoveel van je houdt als je vader, dan kun je erop vertrouwen dat hij wist en begreep waarom dat niet kon. Koester de mooie herinneringen! Wat ik graag in je boek zou willen lezen zijn tips hoe je het als ouder/verzorger vol kunt houden en hoe je zorgt dat je netwerk het begrijpt, hoe het is om een kind met een hechtingsstoornis te hebben en op te voeden. Met groet, Krista.

Lieve Esther, Wat sta je daar krachtig je vlog te maken. Bijzonder dat je deze stap zet en jezelf weer een step up geeft na deze ontzettend moeilijke periode die waarschijnlijk nog lang een nasleep zal hebben. Dit straalt kracht uit! Wat mogelijk een aanvulling zou kunnen zijn in je boek zijn de therapieën die nu bekend zijn voor kinderen en volwassenen met HP. Ikzelf wil me als aankomende kindercoach gaan specialiseren op het gebied van HP door alle ervaring die ik opgedaan heb en nog doe met mijn eigen zoon. Dat ik het makkelijk heb nu is allesbehalve. Het is iedere dag weer balans zoeken naar hoe wel. Een andere tip: Zorg als ouder goed voor jezelf! Hoe beter je voor jezelf zorgt des te meer energie je hebt om met je kind samen te kunnen werken en er een fijne tijd van te maken waar mogelijk Die momenten heb je nodig om vertrouwen te houden dat je een goede ouder bent. Dat is wel wat ik merk dat ik soms gedachtes heb van wat heb ik verkeerd gedaan dat dit ontstaan is en meteen weet ik ook weer dat het is zoals het is en dat de oorzaak niet altijd te achterhalen is. En dat zowel mijn zoon als ik lessen te leren hebben in hoe wel en wat wel goed gaat ipv naar de dingen te kijken die niet goed gaan waar wij mensen zo goed in zijn ;) Vier de succesmomenten! Het vraagt als ouder enorm veel van je en hoe mooi is dat we het dankzij jou kunnen delen en elkaar kunnen steunen waar nodig is. Ik kijk uit naar de geboorte van je nieuwe boek :) Succes! Hartegroet, Patricia

Hi Esther, Wat verschrikkelijk dat je vader er niet meer is....Heeeel warme knuffel XX Wat stoer dat je je VLOG gemaakt hebt!! Knap dat je de drempel hebt genomen....ik wil de drempel ook zo graag nemen....pfff. Je VLOG is heel toegankelijk, mooi dat je zorgvuldig tijd neemt voor datgene wat je hebt meegemaakt. Je kwetsbaarheid is ook je kracht...dat heb ik al zo vaak bij je mogen zien! Wat ik graag zou willen lezen in je boek is de link tussen het (signaal)gedrag van het kind naar de reactie, het gedrag van de ouder(s). Mooi zou zijn om deze situaties te kunnen lezen in korte, herkenbare situaties en aansluitend de tips over aanpak. Dus in het kort gezegd, zicht op effect van verandering van gedrag in de omgeving. Warme groet, Linda

Hallo Esther, Allereerst wil ik je ontzettend veel sterkte en kracht wensen om dit verschrikkelijke verlies een plaatsje te kunnen geven???? In je boek zou ik graag teruglezen hoe je als ouder de balans vind (en behoud) tussen wat jij vind dat juist is (acceptabel gedrag tussen goed en fout), en wat je kind vind dat juist is. Dat is hier het grootste probleem, en de gedachten daarover liggen voor ouder en kind mijlenver uit elkaar.. Verder idd een stukje over evt. therapieën. Sherborn, speltherapie, reflexintegratie ed. Je vlog was top! Goed van je om jezelf zo kwetsbaar op te stellen???? Grtjes Jolanda ????

Beste Esther, Sterkte met het verlies van jullie (schoon)vader, opa, vriend en veilige haven! Hoop dat de pijn, soms verzacht kan worden door de mooie herinneringen. > Dat brengt me direct op hetgeen ik graag in jouw boek zou willen zien: aandacht voor de draagkracht van de ouders (resiliance). Hoe zorg je dat je voor je kind kàn zorgen? Dat je de energie, flexibiliteit, creativiteit, geduld, liefde, scherpte van geest etc etc houdt om iedere dag, soms ieder uur opnieuw er te zijn. Goed voor jezelf zorgen is makkelijk gezegd, maar soms o zo moeilijk uit te voeren. - Hoe let je op je eigen grenzen? - Wie/wat kan jou (de volwassene) helpen? - Wanneer zeg je 'nee'? - Hoe accepteer je zelf dat je kind er wellicht (voor een deel) mee moet leren leven? - Hoe ga je daarmee om? > Welke 'behandelingen' zijn er (therapie, maar ook medicijnen)? wat zijn de ervaringen? wanneer wel/niet geschikt? Waar info/specialisten over te vinden? - Best practices. > Relatie HP en Trauma? Combinatie HP en hoogbegaafdheid/ADHD/ASS etc, wanneer is het belangrijk om die diagnose helder te hebben en je gedrag/gevoel aan 'iets' toe kan schrijven? Even iets anders. Weet eigenlijk niet of je die al hebt, maar.... is n pinterest pagina niet iets? Kun je mooi 'hoofdstukken' (niet bedoel ipv boek hoor!) maken met bijvoorbeeld ontspanningstips, afleidingstips, structuurtips, leertips etc etc. Kortom: een positieve wereld vol met kleine interventies en tips, waar veel ideeën opgedaan kunnen worden. Dit is het even voor nu... Succes! Groeten, José

Lieve Esther, Wat ontzettend naar om dit allemaal te lezen. En veel sterkte en moed om gevoelens een plek tegeven. Ik kwam er nu achter dat ik het overlijden van mijn vader (25 jaar terug) eigenlijk niet echt beleefd heb. Hij lag op bed en had zorg nodig. En mijn moeder, praktisch ingesteld, had iedereen een taak gegeven. Maar over de emotie die erbij kwam werd niet gerept. Ook niet tijdens de voorbereiding van de crematie, tijdens deze dag en erna toen er beslist kon worden over de as. Dat was allemaal onzin, verspilde tijd, dat was akelig voor mij en mijn zussen en werden wij er buiten gehouden. Dit is ook zo gegaan toen mijn oma, opa, tante overleed. En zelfs nu het slecht gaat met mijn moeder wil ze het zelf regelen en vooral niet over de gevoelens praten. Ik heb het gelukkig door mijn kindercoach opleiding en door mijn intuitie op een emotioneel rijtje gekregen, mijn zus worstel er nog dagelijk s mee. Mijn tip voor het boek is dan ook dat er tijdens en na een overlijden ruimte moet zijn om over emotie s te praten, dit een plek te geven. Dat een stervensproces niet alleen zorgen voor is maar dat er ook een andere zorg is. Heel veel succes met verwerken en met je boek. Bonte groet, Yvonne

Beste Esther, Allereerst wil ik mijn Bewondering voor je uitspreken hetgeen je allemaal doet, op een supernatuurlijke, prachtige en oprechte wijze: en nu zelfs met een "vlog"! Het maakt je boodschap levendig; plezierig om er naar te kijken en naar te luisteren. Mag je zeker allemaal Trots op zijn. Je vertelt: er komt een nieuw boek en daar ben ik erg blij mee, want jouw e-book "monster in de klas" was en is een enorme eye-opener, kort, krachtig en zo heerlijk helder omschreven. Daar kan in mijn optiek geen ander boek over hechtingsproblemen tegenop. Bedankt hiervoor! Ik wil je vragen om in je volgende 50 tips-boek (uhm mag voor mij ook een 100 tips-boek worden hoor), tips te geven over: "Het aantrekken en afstoten van contacten met anderen" en m.n. over hoe hiermee om te gaan tussen moeder en 15 jarige dochter en/of hoe dit gedrag om te buigen is, in positieve zin/verandering. Ook verloopt het contact vaak alleen op haar voorwaarde. Ik hoop dat je hier adviezen in kan geven?! Ik kijk sowieso alvast uit naar je tips-boek; wanneer verschijnt deze ;-) Veel succes en inspiratie toegewenst! Hartelijke groet, Margreeth Wat mij Troost bij verlies van mijn iefhebbende Vader is en ik hoop van harte dat je het ook kan voelen en koesteren ook al is het Gemis zo daar: "Er is een schakel die de dood niet kan verbreken, LIEFDE, VERBONDENHEID en HERINNERING Leven altijd voort!" Veel Sterke Esther

Wat een mooie en lieve woorden van iedereen voor jou. Van mij ook sterkte gewenst! Wat wij moeilijk vinden en waar we tips over kunnen gebruiken: De sociaal-emotionele leeftijd van kinderen met hechtingsproblemen ligt vaak (altijd?) lager dan de echte leeftijd. Hoe ga je ermee om? Bijvoorbeeld: Alle klasgenoten hebben en eigen sleutel, daar is mijn kind nog niet aan toe maar wordt wel erg boos als hij geen eigen sleutel krijgt. Wij hebben nog een stappenkaart voor onze pleegdochter voor het omkleden 's ochtend en 's avonds. Dat is natuurlijk 'heeeel kinderachtig' voor een elf jarige, maar zonder lukt het nog niet. Hoe geef je dit aan aan je kind, leg je dit uit? Hoe ga je om met mensen die niet zien dat je kind anders is omdat het vooral thuis ander gedrag laat zien? En vervolgens vinden dat jij te streng bent, niet kunt loslaten en niet kunt afwijken van je structuur en regelmaat?

Beste Esther, Nogmaals gecondoleerd met het verlies van je vader/soulmate en veilige haven! Het valt niet mee om zo'n trauma (want dat is het eigenlijk) een plek te geven. Maar wat een kracht kan je eruit putten uit al die lieve woorden en reacties! Hopelijk kan je er ook je kracht uithalen, hier kan je weer mensen/ kinderen mee helpen. Bewondering voor wat e doet en hoe je dat doet! Betreft je boek... ik merk dat ik het vooral lastig vind dat er zo weinig deuren naar passende hulp open gaan. Dat ze kinderen die het op school niet trekken, waardoor de school handelingsverlegen word, zomaar thuis komen te zitten. Want dit is voor thuis eigenlijk niet haalbaar. Deze kinderen hebben een plek en structuur nodig om overdag naar toe te kunnen. En ook voor thuis is dit belangrijk om balans te houden en het vol te houden. Immers is het voor ieder mens belangrijk ook zijn eigen dingen te kunnen doen. Je word al redelijk geïsoleerd door een kind met hp . Als deze thuis komt ben je met niks anders meer bezig. Dit is voor niemand haalbaar! Ook merk ik vaak dat veel hulpverleners eigenlijk ook niet goed weten wat ze ermee moeten. Ze hebben tijdens hun opleiding een boel geleerd maar dat is vaak niet toe te passen op deze groep kinderen. Loop vaak tegen onbegrip aan. Vooral op de "groepen" hier zitten ze toch op gedrag en ze zouden nog lager moeten insteken. Dit werkt zo niet! Echter krijg je als "ouder" altijd het antwoord dat ze 1 lijn moeten trekken voor alle kinderen omdat het anders niet duidelijk is. Persoonlijk ervaar ik hier veel frustratie. Onze pleegzoon doet het thuis eigenlijk best goed, daarmee bedoel ik niet dat hij niet je energie leeg zuigt want alles word benoemd maar hij wil graag, wil hier graag zijn, en heeft thuis in de afgelopen 2 jaar 3 x een woedeaanval gehad. Doordat we hem zo goed lezen kunnen we hem op tijd kaderen waardoor het gewoon niet gebeurd. Echter op school en op de behandelgroep waar hij nu is... is hij bijna dagelijks boos. Hij trekt het gewoonweg niet in een groep. Zeker niet met nog meer van die opvliegende personen als hij zelf is om hem heen... Het is een heel verhaal geworden..excuses daarvoor...maar hopelijk kan je er een paar punten uitpikken om bespreekbaar te maken in je boek. (ik kan best nog wel even doortypen hahahaha) Groetjes Jolanda

Lieve Esther, Nu tijd gemaakt om je blog te bekijken, wat een geniaal idee...om te verhaal te vertellen ipv te schrijven, daar ligt je kracht en wat verschrikkelijk dat je zo'n afschuwelijke zomer hebt meegemaakt en nu verder leeft zonder je vader die zoveel voor je / jullie betekent heeft. Wens jou en jouw dierbaren daar enorm veel kracht bij. Leuk zo'n 50 of nog wat tips, tja we kunnen er lang over praten maar soms kan het ook kort en krachtig. Basic kennis over hoe zo'n trauma als hechting zich kan ontwikkelen, want begrip voor het kind dat zorgintensief is een begin. Weten waar je wel en waar je geen invloed op hebt Enzovoort... Leuk dat jij ook 14 oktober in Utrecht bent, dan zien we elkaar dan. Nogmaals sterkte en veel liefde, ik vind je een prachtmens

Hoi Esther, wat een heftige en verdrietige gebeurtenis en wat dapper dat je het werk weer oppakt. Allereerst vind ik het geweldig wat je doet en ik ben zo blij dat er iemand opstaat om meer aandacht te geven aan dit onderwerp. Hetgeen wat ik graag terug zou zien in het boek zijn de volgende punten: - Tips over hoe om te gaan met een kind met hechtingstoornis op het moment dat hij zich onveilig voelt - Tips voor docenten over hoe om te gaan met het kind wanneer hij continue de grens aan het opzoeken is. - Hoe kun je andere mensen in het kort uitleggen wat een hechtingstoornis is en hoe zij hiermee om kunnen gaan. Groetjes Joyca

Lieve Esther, Het heeft even geduurd voor ik op je vraag kon antwoorden. Mede omdat ik er even over na wilde denken. Maar ten eerste wil ik je condoleren met het verlies van je vader. Een ouder verliezen is helaas heel heftig kan ook ik (helaas) uit ervaring spreken. Mijn vader was ook binnen zeer korte tijd weg, dus ik kon me helemaal indenken hoe dit voor je moest en moet voelen. Ik hoop dat je het ondertussen een plekje hebt kunnen geven. Het gemis wordt er helaas niet minder om, maar het een plekje geven helpt ook weer om door te gaan. Dan even terug komend op je vraag. We zijn er bijna zeker van (we wachten nog op de bevestiging van de Psychiater), dat we hier 2 kinderen met een re- actieve hechtings stoornis in huis hebben wonen. Heftig, heel heftig. Maar... ik zou zo graag wat meer willen lezen over de verschillende soorten hechting en hechting in combinatie met PTSS, een achterstand in ontwikkeling en taal en vooral hoe ik de rust voor mezelf kan bewaren. Wat is het moeilijk om de rust te bewaren, het lukt me gewoon niet (wel eerlijk gezegd dat ik een gevoelsmens ben en dus alles van mijn kinderen oppak qua emotie). En even uit de situatie stappen kan niet, want mijn kinderen kunnen niet met, maar ook niet zonder elkaar. Met als gevolg dat we ogen in ons achterhoofd moeten hebben, bijna altijd escaleert het wel. Met vriendelijke groeten, Daantje

Hallo Esther, Misschien zijn deze al vermeld : - Samenvatting van verschillende soorten therapieën. - Het verschil en overeenkomsten tussen ADHD/ Autisme en hechting. ( Ik leg het vaak zo uit wat hechting betekend hechting moet je zien als een halve ADHD-er en halve Autist, misschien een beetje grof gezegd maar van allebei zitten er kenmerken voor hechting in). - Samenvatting van boeken over hechting. En bovenal succes met het schrijven van je tweede boek.

Hallo Esther, in je boek zou ik graag tips hebben hoe om te gaan met andere kinderen in het gezin. In onze situatie vraagt het kind met hechtingsproblemen zoveel aandacht, tijd en energie. De rest van het gezin moet altijd alert blijven. Maak me zorgen dat ze op den duur mij gaan verwijten. Groet Ingrid Stokman

Lieve Esther, Je hebt me ontzettend geraakt met je openheid in mooiste meisje van de klas, ik herkende mezelf in heel veel van jou. Alleen is er zoveel schaamte dat ik t verberg onder mom van sterke vrouw, kan alles aan. Wat ik het mooiste vond dat een vriendin mij een mooi boekje gaf met hier voorin de tekst: Het is niet jouw schuld! Dus moet mss zeker in je boek????. ( leeg boekje om dingen in op te schrijven) Heel veel sterkte, liefs en succes met je boek

Allereerst gecondoleerd! Ik heb al jaren problemen met mijn dochter, inmiddels 15. Ze heeft al in wat instellingen vertoeft, en verschillende hulpverleners gehad. Er dreigt gesloten als er niks veranderd. Het lijkt haar niet uit te maken. Ik geef haar m'n vertrouwen en wat vrijheid en ze verpest het volledig. Ze liegt en bedriegt en toont amper berouw ik ben ten einde raad. Hoe ga je om met een kind dat bijna overal over liegt ? Hoe kan ik het niet persoonlijk nemen? De aanpak van liefde als, ze mij zo kwetst, voelt onnatuurlijk en ik vraag mij af of ze,het de volgende keer juist niet nóg een keer doet, er volgt immers geen consequentie. Hoe krijg ik het zover dat ze inzicht krijgt in eigen gedrag ?

tips voor het boek...: ☆verwijzingen naar you tube filmpjes of info voor verdieping of herkenning onderaan de blz. ☆uitleg trauma en hechringsproblemen en waardoor ontstaan en hoe herkennen ☆ uitleg 3 soorten hersenen met tips hoe mee om te gaan.. vraag stellen geen emotie tonen prikkelarme omgeving duidelijke structuur aanbieden vooral helpen door grenzen aan te geven en ontspanmomenten te creëren. netwerk die mee ondersteunt door weekend en vakantie adres en... welke therapie handig is voor het kind... ☆ hoe kan je mama helpen ondersteunen valenrtjnstips. ☆ binnen het onderwijs wat kan helpen bijdragen ... wat zijn valkuilen wat kan je ouders adviseren rond Sint of stressvolle momenten. ☆ hoe kan je voorkomen....dat kinderen of volwassenen in trauma komen...? wat te doen bij traumatische gebeurtenis om schade te beperken? en te helpen en herstellen.... hoe jonger hoe meer schade? ☆ waar en hoe vind je hulp en ondersteuning? ☆ wat als de wereld zich tegen je leert.. ..wie vertel je wat en hoe voorkom je dat zoveel mogelijk... ☆waardoor kun je voorkomen dat je niet in isolement terecht komt.... ☆hoe ga je om met deskundigen waar je van afhankelijk bent die je niet geloven en geen behandelingplan starten voor het kind maar je als mama in allemaal therapietjes willen gooien en zetten .☆wat zijn de herstellingen en winstpunten die geboekt worden met kinderen en volwassenen zoiets eerst....