Laat een reactie achter
7 comments
Jill Pauwels says
Hallo… Ik ervaar sinds enige tijd dat problemen met mijn 8-jarige dochter. Na psychologisch gesprek blijkt dat ze een hechtingsprobleem heeft. Ik vind dit heel moeilijk te aanvaarden en te begrijpen. Bedankt voor je posts.
Groetjes
Esther says
Dank je wel voor je reactie.
De diagnose accepteren is lastig, neem daar gerust de tijd voor.
Ik heb zelf ook enkele jaren heel erg gestruggeld om de diagnose te accepteren en soms worstel ik daar nog weleens mee.
Als moeder tot moeder wil ik je zeggen: weet dat het niet jouw schuld is, je hebt gehandeld naar de kennis en situatie die er toen was en speelde.
Misschien weet je nu dat je het anders had moeten doen, dat doet pijn, dat weet ik, maar het verleden kun je niet veranderen.
Maar wel het hier en nu en daarmee de toekomst van jou en je kind.
En als ik je daarmee een handje kan helpen doe ik dit graag.
Heel veel sterkte, en ik weet nu al dat jij een super mama bent!!
Hechte groet,
Esther
Yasmine
says
Hallo, mijn dochter is 12 jaar. Toen ze 3 jaar was moesten we thuis ontvluchten naar een vrouwenopvang waar we een half jaar gewoond hebben. Vervolgens nog 3 jaar veel angst en rechtzaken voordat ik kon scheiden. De omgang moest doorgaan ondanks grote angst. Jaar of 5 geleden een nieuwe relatie ingestapt, werden samengesteld gezin, stiefbroertje erbij nu 10.
Mijn man kreeg echter paar jaar geleden kanker en jaren van vele operaties chemo en bestraling etc volgde en sinds kort overlijden. Mijn dochter heeft sinds paar maanden extreem gedrag, grensoverschrijdend. Geen gezag accepteren, alles zelfstandig willen bepalen en doen. Ook school geeft aan 2 gezichten te zien, een lieve behulpzame maar ook 1 die geen gezag accepteert, ruzie uitlokt, vecht, agressie. Ik heb door de omstandigheden mijn dochter jaren geleden niet altijd volle aandacht en tijd en veiligheid kunnen geven en ook is afgelopen jaren vooral aandacht naar de ziekte van mijn man gegaan en te weinig aandacht voor de kinderen. nu verwoord ze zelf, ik kan mezelf niet stoppen ik wordt geirriteerd als iemand zich met mij bemoeid, ik heb het echt niet in de hand. Het voelt voor haar dat ik laatste jaren geen moeder ben maar iemand die rondloopt in huis zegt ze. Knuffelen heeft ze al nooit echt gewild en ze is altijd al erg chaotisch geweest en erg (te) zelfstandig.
Ik begin te vermoeden dat ze helaas problemen heeft met hechten en hoe meer ik leuke dingen wil doen of haar aanraak hoe meer ze zich afsluit in muziek of social media of op haar kamer.
Het doet me zo zeer, je wilt je kind zo graag liefde geven
Esther says
Lieve power mama,
Dank je wel voor het delen van jullie verhaal.
Ik zou je willen zeggen, er is hoop en hulp voor jou en je dochter.
En wie weet kunnen wij dit zijn bij Als Hechten Niet Vanzelf Gaat.
Neem gerust contact met ons op over de mogelijkheden.
Hechte groet,
Esther
Anoek Grevers says
Hallo Esther,
Bedankt voor de nuttige informatie. Ik heb een vraag:
Mijn dochter van 10 heeft een vriendin met een ernstige hechtingstoornis. Ze is echter manipulatief naar mijn dochter en mijn dochter krijgt alles te horen van al de narigheid die het meisje heeft meegemaakt. Mijn dochter begint stiekem te doen en hangt veel op straat met dit meisje. Ik wil dit niet en heb al voorgesteld dat ze wel bij ons mogen spelen. Dit meisje durft dit niet en zegt dat ze ook niet binnen mag spelen.
Vanwege het manipulatieve gedrag wil ik eigenlijk niet dat mijn dochter met haar speelt. Maar tegelijkertijd wil ik dit meisje helpen…waar doe ik voor beide meisjes het beste aan?
Vriendelijke groeten,
Anoek
Esther says
Beste Anoek,
Dank je wel voor deze vraag.
Een vraag die vaak speelt bij het onderhouden van vriendschappen met personen die onveilig zijn gehecht.
Als kinderen nog niet goed gehecht zijn aan hun ouders hebben zij vaak veel moeite met het onderhouden van gezonde vriendschappen.
Daarbij wil ik gelijk zeggen dat dit niet hun schuld is dat het niet lukt.
Zij willen wel gezonde vriendschappen opbouwen alleen lukt het ze niet omdat zij eerst moeten werken aan het vroegkinderlijk trauma wat zij hebben ervaren.
Ik voel dat ik het lastig vind om dit zo via een bericht te beantwoorden omdat ik je aanvullende vragen zou willen stellen om een beter beeld te krijgen van de situatie.
Wat ik je wel kan zeggen: het kan een valkuil zijn om te denken dat jij het meisje kan helpen door haar met je dochter te laten spelen.
Ik denk eigenlijk dat je zelf het antwoord wel al weet maar dat je niet weet hoe je dit het beste kunt aanpakken.
Immers als je het gaat verbieden gaat ze stiekem met het meisje om waarschijnlijk.
Als je zelf zeker weet dat jouw dochter veilig gehecht is zal zij op een gegeven moment zelf in zien dat het haar niet meer past.
Maar als je dochter moeite heeft om voor zichzelf te staan kan het voor gedoe zorgen wat je liever niet wilt voor haar.
Tips die ik je kan meegeven:
Laat niet alleen maar kritiek horen over het meisje, dat zorgt alleen maar dat je dochter haar meer stiekem gaat zien.
Weet dat je dochter zelf kiest voor deze vriendschap, er is dus iets wat zij uit deze vriendschap haalt, iets wat haar nu iets biedt wat zij niet bij anderen vindt, kijk of je daar achter kunt komen door er open over te praten zonder veroordelingen.
Praat in termen van: Meisje >>Naam<< is maar een bofkont met een vriendin zoals jij, ze kan nog veel van je leren.
Weet dat de kwaliteit van vriendschappen met anderen laat zien hoe kinderen over zichzelf denken, misschien heeft je kind een laag zelf beeld en denkt het dat het niet beter verdient of beter kan krijgen. Kijk of je met dit uitgangspunt met je kind over deze vriendschap kan praten zonder het meisje zelf af te kraken.
Ik heb zelf veel met deze kwesties te maken met mijn eigen dochter, daar kan ik nu niet meer over delen dat is iets tussen mijn dochter en ik.
Maar ik kan je wel zeggen wat mijn ervaring is met de vriendschappen van mijn dochter:
De kwaliteit van vriendschappen hangt samen met de hoogte van het zelfbeeld wat kinderen hebben.
Soms hebben ze een hele goede reden waarom ze met een bepaald persoon om gaan, een reden die voor jouw misschien niet past maar voor je kind wel.
Wat soms helpt is je kind de alternatieven te bieden voor deze vriendschap, misschien is het een idee om er iets voor in de plaats te zetten.
Aansluiten bij een sport club, theaterschool of andere activiteit waar je dochter met anderen kennis kan maken en wellicht dan op een hele natuurlijke wijze een transitie kan maken.
Ik hoop dat ik je toch op deze manier een beetje heb kunnen helpen.
Heb je nog meer vragen?
Ik ben elke vrijdag een uur lang live op Facebook, daar kan ik al jouw andere vragen over dit onderwerpen voor je beantwoorden.
https://www.facebook.com/alshechtennietvanzelfgaat.nl/
Hechte groet,
Esther
Anoek Grevers says
Heel hartelijk dank voor je reactie. Ik begrijp je antwoord m.b.t. de aantrekkingskracht van dit meisje op mijn dochter. Ik ga hier verder over nadenken.
Bedankt dat je de moeite nam om mij te antwoorden.
Alle goeds voor jou in je privéleven en je werk.
Groetjes Anoek
Reply